Het is zijn minst favoriet deel van het leven. Geld. Liever richt hij zich op zijn passie zodat hij op die manier een bijdrage aan de wereld kan leveren. Ik heb het over het vierde archetype: de idealist. Over zijn struggles met geld, de kritische blik, zijn idealen en de harde werkelijkheid.
Een struggle, want dat is het. Kiezen tussen zijn passie die vaak geen geld oplevert, waardoor hij afhankelijk is van anderen. En het schuldgevoel dat daarbij hoort.
Of een baan die hij niet leuk vindt. Gedwongen in een keurslijf waardoor hij veel minder impact kan maken dan hij zou willen. Maar wel geld verdiend, zelfs een vermogen kan opbouwen. En de schaamte die dáár weer bij hoort.
Want hoe kan hij verantwoorden dat hij (veel) geld heeft, terwijl anderen het zoveel slechter hebben? In de ogen van de idealist is dat lastig.
Ideale toekomst
Het enige dat ze willen, is zich bezighouden met hun passie. Het systeem van binnenuit veranderen. Allemaal voor een betere wereld. Want idealisten kunnen als de beste een toekomstvisie schetsen, die je wel wil volgen.
In die toekomst is er weinig tot geen plek voor regeringen, bedrijven en grote gevestigde instellingen, zoals we die nu kennen. Deze zijn volgens de idealist niet te vertrouwen en veelal de bron van alle ellende. Geld moet gebruikt worden om de wortel van al het kwaad uit te roeien en om daarna het systeem van binnenuit te veranderen.
Theorie vs praktijk
Deze visie is moeilijk te verwezenlijken in de wereld waar we nu in leven. Het onvermogen om theorie en praktijk op te lossen leidt er toe dat idealisten soms boos en gefrustreerd raken. Boos op de wereld. Op het systeem. Op zij die wel het geld hebben, maar er niets aan doen.
Geld wordt de vijand. Het monster waartegen gevochten moet worden. De belastingdienst, de instelling die ze niets gunnen, zelfs geen belastingopgave. Het zorgt ervoor dat sommige idealisten ervoor zorgen dat ze minder dan 7.000 euro per jaar verdienen. Dat ze niet goed verzekerd zijn. En veelal te weinig geld hebben om van rond te komen. Zich verdiepen in financiële mogelijkheden is bij voorbaat al een no-go. Hun passie is hun bijdrage aan de wereld en dat vereist enige financiële opoffering. Het is het allemaal waard, als ze maar een bijdrage aan een betere wereld kunnen leveren.
En met hun kritische blik zijn idealisten onmisbaar voor deze wereld. Geen enkel archetype kan zo goed door de hypocrisie heen prikken en zo nauwkeurig de beperkingen van een systeem blootleggen. We hebben ze nodig.
Mes in het hart
Maar ze doen zichzelf zo te kort. Of zoals Brent Kessels, auteur van het boek ‘It’s not about the money’ zo mooi zegt:
“Iedere keer als ik iemand ontmoet met diepgewortelde negatieve overtuigingen over geld, moet ik vaak aan denken dat ik ooit heb gehoord dat wrok de handeling is van jezelf herhaaldelijk in het hart te steken met een mes en te hopen dat de andere persoon sterft.”
Maar om het meeste uit dit archetype te halen is kijken naar de eigen overtuigingen nodig. De idealist zou een veel effectievere afgezant zijn voor de sociale verandering die hij zoekt als hij eerst z’n eigen financiën op orde heeft.
Want ben je als idealist echt vrij als je vastgeketend bent door je financiële leven?
Haal het maximale uit de Idealist
Hoe breek je los?
Door je eigen overtuigingen onder de loep te nemen. Door de kritische blik waarmee je het systeem bekijkt ook eens los te laten op jezelf.
Schrijf eerst eens alle oordelen die je over geld hebt, op. Schrijf jouw waarheid op.
Als je die hebt opgeschreven stel jezelf dan de volgende vragen:
- Is het waar?
- Kan je absoluut zeker van zijn dat het waar is? Te aller tijde?
- Hoe zorgt het ervoor dat je reageert als je die gedachte hebt?
- En wie zou je zijn zonder die gedachte?
Zou je dan iemand zijn die alvast naar later kan kijken? Hoe dat leven eruit ziet? En hoeveel geld je daarvoor nodig hebt?
Als je zover bent: doe de test hier.
